Elektrische gitaar. Wat is het voor instrument en wat kun je ermee?
Elektrische gitaar. Wat is het voor instrument en wat kun je ermee?

Elektrische gitaar. Wat is het voor instrument en wat kun je ermee?

De elektrische gitaar. Een prachtig instrument om te zien, maar ook om te bespelen! Er zijn veel verschillende soorten gitaren met een elektrisch karakter. Ook is deze gitaar in vele verschillende soorten designs en kleuren te verkrijgen. Veel mensen denken bij een gitaar direct aan een akoestische gitaar. Of misschien als je meer van de rockmuziek bent, juist aan een elektronische. Er zit wel aardig wat verschil tussen deze gitaren. Dit prachtige instrument is het bespelen zeker waard en wat een geweldig uiterlijk hebben deze elektrische gitaren toch! Ben je van plan om een elektronische gitaar aan te schaffen? Lees dan snel verder! In dit blog vertellen we je alles over dit prachtige instrument en alle verschillende gitaren en varianten.

De elektrische gitaar

Een elektrische gitaar is een gitaar zonder klankkast. Deze gitaar produceert zijn geluid via door middel van een luidspreker of ook wel een versterker. De elektronische gitaar heeft stalen snaren. De trillingen worden tijdens het spelen van de snaren opgepikt door elementen bestaande uit magneten en spoelen. Dit veroorzaakt een elektrische stroom die via de kabel naar de versterker of speaker wordt geleid. Deze versterker of speaker vervormt de elektrische stroom vervolgens naar voor ons hoorbaar geluid. De vorm van elektrische gitaren heeft geen effect voor de klank. De vormgeving is meer gericht op het speelcomfort van de muzikant. Het doortrillen van de snaren, ook wel sustain genoemd, wordt veroorzaakt doordat de trillingen zo min mogelijk overgedragen worden op de body van de gitaar. De sustain is een geluid die de akoestische gitaar niet heeft en geeft het kenmerkende karakter aan de elektrische gitaar.

De geschiedenis van de elektronische gitaar

Een aantal van de eerste elektronische gitaren gebruikten gitaarelementen (pickups) en scheikundige elementen, ook wel wolfraam genoemd. Deze gitaren werden in de jaren 30 gemaakt door de gitaarbouwer Rickenbacker. De ontwerpen van de gitaren werden overgelaten aan ontwerper George Beauchamp. Samen hebben zij in 1931 het gitarenbedrijf “Rickenbacker” opgericht en zijn zelfs tot de dag van vandaag twee van de meest bekende gitaarbouwers en ontwerpers! Samen met Jazzgitarist Eddie Durham werd in 1937 de eerste opname gemaakt met een elektronische gitaar. Hij introduceerde het instrument aan Charlie Christian, die het instrument uiteindelijk wereldwijd bekend maakte. Jazzgitaristen over heel de wereld keken tegen hem op en hij had dan ook veel invloed op de gitaristen. Midden jaren 1930 en 1940 hebben verschillende bedrijven getrcht een elektrische solidbodygitaar te bouwen en deze commercieel succesvol te maken. Dat lukte hen echter niet. Rond 1950 ontwierp Leo Fender de eerste succesvolle elektrische solidbodygitaar. Deze gitaar had een enkele magnetische pick-up en werd de “Fender Esquire” genoemd.

Verschillende soorten elektrische gitaren

Vandaag de dag zijn elektrische gitaren in te delen in een drietal soorten. namelijk de solid body gitaar, de smisolid en de hollow body gitaar. Daarnaast zijn er wel meerdere indelingen mogelijk van de gitaren. Hieronder de verschillende soorten gitaren op een rijtje;

Solid body gitaar

De solid body gitaar heeft een massief of uit gelamineerde onderdelen opgebouwde body. De klankkastresonantie is totaal weggelaten. De solidbodygitaar heeft weinig last van feedback, ook wel rondzingen genoemd. Hierdoor is deze gitaar beter geschikt voor hogere geluidsniveaus. Deze gitaar levert ook meer sustain in vergelijking met de andere elektrische gitaarsoorten. De verschillen in de bouw van de solidbodygitaar heeft hier wel invloed op. Zoals een ingelijmde of geschroefde hals, houtsoorten die worden gebruikt, de lengte van de snaren, het type brug en de type elementen hebben allemaal invloed op het geluid en de hoeveelheid sustain. De bekendste solidbodygitaren zijn afkomstig van Fender en Gibson.

Semisolid (semihollow)

Deze gitaarsoort is een semi-akoestische gitaar en valt onder de categorie semi-akoestische gitaren. De gitaar is dan ook voorzien van een klankkast en wordt meestal voorzien van F-gaten. In de klankkast is de gitaar voorzien van een massief stuk hout. Dit stuk hout houdt de balans kwa klank tussen de twee andere gitaarvarianten. Ze worden ook wel vaker aangegeven als thinline modellen. De bekendste semisolid/ hollow gitaren zijn afkomstig van Rickenbakcer en Gibson.

Hollow body gitaar

Deze soort gitaar is voorzien van een complete klankkast. Door een elektrische opnemer wordt de klank extra versterkt. Ook de hollow body gitaren vallen onder de categorie semi-akoestische gitaren. Dit vanwege zijn volwaardig aanwezige klankkast. De bekendste modellen hollow body gitaren zijn afkomstig van Gibson en Gretsch. Daarnaast bestaan er ook bekende semi hollow gitaren, ook wel dunnere hollowbody’s genoemd. Deze zijn afkomstig van Epiphone en Gibson en lijken kwa uiterlijk erg op een semihollow, maar bevatten geen sustainblok. Hierdoor zijn deze gitaren technisch gezien hollow body gitaren.

Varianten van de elektrische gitaar

Naast uiterlijke kenmerken en soorten elektrische gitaren zijn er ook varianten van de elektrische gitaar. Hieronder zetten we de varianten voor je op een rijtje.

Baritongitaar

De baritongitaar kan een grote terts, een kwart of een tint lager gestemd zijn dan de standaard elektrische gitaar. Bovendien kent deze gitaar standaard stemming.

3rd Bridge gitaren

Een 3rd bridge gitaar is een geprepareerde gitaar en heeft een derde, extra brug. Dit kan een normale gitaar zijn met aanpassingen, maar kan ook zelfgemaakt zijn.

Dubbelhals gitaren

Een dubbelhals gitaar, ook wel “Double Neck” of dubbelnek gitaar genoemd, heeft zoals de naam al doet vermoeden een dubbele hals. Deze gitaar kan bestaan uit verschillende vormen. Zoals een hals twaalf snaren en de ander zes, beide halzen twaalfsnarig of zessnarig of een combinatie van een akoestische hals met een elektrische hals. De reden om een dubbele hals gitaar te willen gebruiken is vaak zodat de muzikant snel kan overschakelen naar de andere hals en een ander klankgeluid kan voortbrengen. Een double neck gitaar is vaak voorzien van een drie-standen schakelaar waarmee de verschillende halzen van gitaar bediend kunnen worden. Zo kan bijvoorbeeld de ene hals uitgezet worden.

Eensnarige gitaren

De eensnarige gitaar is vrij zeldzaam. Hij kwam vooral voor in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw in de Delta Blues. Met een versie van “Rolling and Tumbling Blues” had Eddie One String Jones succes met een eensnarige gitaar. Daarnaast Missisipi Blues-muzikant Lonnie Pitschford bespeelt een vergelijkbaar, maar zelfgemaakt instrument.

Zevensnarige gitaar

De zevenjarige gitaar heeft dikwijls een extra lage B-snaar boven de E-snaar. Een 7-snaar vraagt een wat technischere manier van spelen. Hierdoor is de belangrijkste producent van de zevensnaar gitaren vooral gericht op muziekgenres zoals Metal, Shred en Rock. Tijdens de hoogtij dagen van de Metal (Nu Metal rond 2000) was de zevensnarige gitaar een populair instrument om meer diepte te verkrijgen in de muziek.

Twaalfsnarige gitaren

Een twaalfsnarige gitaar heeft een zes paar snaren. Meestal is ieder paar in dezelfde noot gestemd. De extra A, D, E en G-snaren hebben een extra noot welke een octaaf hoger ligt. De paren van snaren worden gezamenlijk bespeelt. De techniek is hierdoor vrijwel hetzelfde als een “gewone gitaar” maar klinkt veel voller. Deze gitaar wordt vaak gebruikt in muziekgenres zoals Folk en ballade muziek.

Achtiensnarige gitaar

Eigenlijk is dit ook een vrij onbekende gitaar. In 2007 ontwierp experimenteel gitaarspecialist en bouwer Yuri Landman een achtiensnarige stereo elektrische dronegitaar met een dubbele kop, ook wel de Moonlander genaamd. Dit ontwerp maakte hij voor Sony Youth.